Polana dla strzelców

Królowa Ciemności

- Do tego, abyś potrafiła dokładnie pamiętać tarczę i nawet po zamknięciu oczu strzelić w odpowiedni punkt. To nauczy się skupić, a co więcej w razie niebezpieczeństwa szybko działać. - spojrzała jeszcze na Lenę, zastanawiając się, czy to na pewno wyjdzie. - Leno, następnym razem jeszcze spróbujemy, a teraz chwyćcie łuk. Prędko, prędko!

Młody Czarodziej

- Aha - kiwnęła głową na znak, że rozumie.
- Ja... też? - spytała niepewnie. Bo przecież obecne elfy już na pewno opanowały to nad czym ona ciągle się męczyła.

Przywódczyni Elfów

Szturchnęła Lenę łokciem.
- Nie martw sie. Nie tylko Ty się na tym nie znasz - szepnęła i uśmiechnęła sie serdecznie. Chwyciła swój łuk. Zastanawiała się tylko czy dobrze go trzymała. Wzruszyła ramionami i popatrzyła sie na strzałę, która leżała w bezpiecznej odległości od niej.

Elf

W pewnym momencie na polanę przyszła Violette. Słyszała gdzieś o zajęciach ze strzelania z łuku i chciała spróbować swoich sił. Była lekko zdenerwowana. Nie wiedziała czego ma się spodziewać. Przed sobą ujrzała 3 osoby.
- Dzień dobry wszystkim. - powiedziała niepewnym głosem. Podeszła bliżej. Chciała zobaczyć ćwiczenia elfów z bliska. Miała nadzieję, że nie wyjdzie na fajtłapę, która nie umie trafić w tarczę.

Królowa Ciemności

- Tak, kochanie, Ty też. Wydaje mi się, że źle na Ciebie działa otoczenie, ale potem się okaże - rzekła serdecznym głosem, podając jej łuk - Poćwiczymy to jeszcze później. - stanęła tuż przed nimi - Chodźcie podejdźcie bliżej. Głównie się tu liczy skupienie i celność. Jednak proszę Was, żebyście nie brały to za poważnie, nie wyjdzie Wam, trudno. Jak mówią, ćwiczenie czyni mistrza! Wpierw, jakie macie śmieszne wyobrażenie tarczy? Czym ona mogłaby być? - spytała, zakładając dłonie na biodrach. - Violette, dołącz do nas - rzekła przyjaźnie, wskazując miejsce, gdzie mogłaby stanąć. Cóż, trudno, aby nie znała swoich poddanych. W końcu to elfy mają zawładnąć światem!

Elf

Violette stanęła w miejscu wyznaczonym przez Letty. Wszyscy wydawali jej się bardzo przyjaźni. Poczuła się pewniej wiedząc, że obok niej stoją elfy. Zastanawiała się nad pytaniem Letty.
- Jakie mogę mieć śmieszne wyobrażenie tarczy? - pomyślała. Zastanawiała się kilka chwil. Nie miała żadnego pomysłu. Po chwili odpowiedziała:
- Może człowiek, którego nienawidzimy?? I ma jakąś zniekształconą twarz... - poczuła, że to strasznie głupia odpowiedź, ale co innego miała wymyślić, skoro była zestresowana? Miała tylko wielką nadzieję, że inni nie wezmą jej za jakąś wariatkę...

Przywódczyni Elfów

Pomachała wesoło do nowo przybyłego elfa. Nareszcie przybyło więcej ludzi. Uśmiechnęła się potem do Letty i wzięła swój łuk, a także strzałę. Zastanawiała się co ma z tym zrobić. Po dłuższym zastanowieniu postanowiła, że najlepiej by było poczekać na polecenie Przywódczyni. Cóż, wolała jeszcze zżyć.

Królowa Ciemności

- Violette, bingo i 100 puntków, ale to dopracowuje nam celność. A skupienie? - spytała, zakładając ręce z tyłu i spoglądając tym samym na uczennice. - Czym może być tarcza? - chciała wywołać burzę mózgów. - Wielka, mała? Jaki kształt mogłaby mieć, aby ułatwić Wam strzelanie? No dalej, dalej, włączamy mózgownice! - zachęciła je dziarsko. - Nie wstydźcie się!

Młody Czarodziej

Wzięła od Letty łuk, ciekawie mu się przyglądając. Nie żeby wcześniej nigdy czegoś takiego nie trzymała ale było to raczej w nieco innych okolicznościach.
- Moja tarcza byłaby duża... żeby łatwo było w nią trafić no i byłaby w kształcie głowy - świadomie pominęła kogo głowa by to było. Lepiej by takich rzeczy nie wiedziała.

Przywódczyni Elfów

Zaczeła sobie wyobrażać swoją tarczę.
- Moja tarcza była by kolorowa i bardzo jaskrawa po to bym mogła ją dostrzec - powiedziała - Była by dosyć duża w kształcie... Koła... - cóz nic innego nie przychodziło jej do głowy, a zapewne gdyby powiedziała, że to miał by być kwadrat to by ja wyśmiali. Pomińmy...

Elf

- No a moja tarcza byłaby także duża, żebym mogła łatwo trafić w środek. Cała byłaby w kolorze jakimś ciemnym np. czarnym, a środek wyróżniałby się kolorem białym. Cyfry też musiałyby być duże i wyraźne... No i fajnie by było gdyby była blisko Very Happy

No ale to ostatnie możemy pominąć... ;p - powiedziała. Widziała już w wyobraźni swoją tarczę. Miała ochotę wziąć łuk i strzelić w sam środek, ale tego nie zrobiła. Dla bezpieczeństwa swojego i innych Wink

...

Młody Czarodziej

- O właśnie, zapomniałam o kolorach i ozdobach - zauważyła. - Więc... nos byłby zaczerwieniony, na samym jego końcu byłby główny cel, więc przydałoby się napisać jakieś sto albo co... Na policzkach byłyby fioletowe kółka, a na czole zielony krzyżyk. Natomiast włosy... - zamyśliła się. - One by były żółte. Zaplecione w warkoczyki i rozstawione tak jakby je piorun trzasnął.

Królowa Ciemności

[sorry za takie dlugie czekanie na odpowiedz. ale dopiero teraz mam chwile.]
- Tak, dokładnie o to chodzi! - rzekła zadowolona i klasnęła w dłonie - to do dzieła! Chwytamy łuk, bierzemy strzałę, a następnie próbujemy sobie coś wyobrazić, celując w sam środek tarczy! - podała im sprzęt, a sama stanęła w bezpiecznej odległości. - Czy macie jakieś pytania na chwilę obecną?

Elf

- To może ja spróbuję. - powiedziała. Wzięła łuk, ustawiła się w dość dziwnej pozycji i strzeliła. Tylko że ten strzał jej nie wyszedł. Strzała poleciała na jakieś 2 metry i upadła na ziemię.
- Kurcze. Coś mi chyba nie wyszło. No to może jeszcze raz. - Ponownie wzięła strzałę i spróbowała trafić w sam środek tarczy. I tym razem strzała nie trafiła w tarczę, ale chociaż do niej doleciała.
- No cóż. Dobre i to. A może Pani Nauczycielka nam pokaże jak trafić w środek? - popatrzyła na Letty i się uśmiechnęła.

Przywódczyni Elfów

Rozprostowała swoje długie palce i pochyliła się po łuk i podeszła do strzały, która leżała dosyć daleko. Nastawiła strzałę na łuku, zamknęła jedno oko, a potem przymknęła drugie, napięła mocno łuk i po jakichś dwóch minutach przygotowań puściła strzałę i zamkneła oczy by nie wiedzieć jak jej poszło.
- I jak?