Przy palenisku.

Wilkołak

Siedziała na kłodzie drewna, patrząc tępo w ogień. Rozmyślała. Coś widać nie dawało jej spokoju. Przeczesała dłonią włosy, po czym zarzuciła na nie kaptur, konsekwentnie zakrywając twarz przed wszystkim co ją otaczało. Tylko jej brodę oświetlał nikły płomień paleniska.

Duch

Przywędrowała tu zgodnie ze wskazówkami Elirene. Elfka twierdziła, że zna te tereny i zapewniała, że wampirzyca nikogo tu nie spotka. Jak się okazało nie miała racji. Wyczuwając znajomy zapach zatrzymała się w miejscu. Nie była pewna czy powinna iść dalej, dziewczyna przecież jej nie znosiła. Mogła zawrócić, wiatr akurat dziś działał na jej korzyść. Dotknęła dłonią kory jednego z porastających wzgórze drzew. Kątem oka zauważyła zaschłe krople krwi, dość wyraźnie odcinające się na bladej skórze, pozostałość po niedawnym polowaniu. Paznokcie wbiły się w korę sosny. Wampirzyca zwinnie wspinała się na gałęzie by przysiąść na jednej z nich. Zamknęła oczy starając się nie myśleć.

Przywódczyni Elfów

No tak. irthien wszędzie było pełno. Zastanawiała sie czy była już kiedykolwiek na terenie druidów, jednak niestety pamięć ja zawodziła. A więc przyszła ponownie, a moze wcale nie ponownie na teren druidów. Tutaj też było pięknie. Zaczęła się wesoło rozglądać. Zakradła się cicho widząc znajomą twarz.
- Bum! - skoczyła nagle - Cześć Kali - powiedziała wesoło, ejdnak to ni był koniec. Nie daleko siedziała sobe Adhara! - Cześć Ad! - nie wiedziała czemu, ale lubiła ich drobne sprzeczki.

Duch

Lekki uśmiech wypłynął na jej twarz. Słyszała zbliżające się z oddali serce. Biło ono mocno i zarazem jakby wesoło. Znała już ten ton. Słyszała go wielokrotnie.
Czekała aż d osoba podejdzie bliżej, słysząc krzyk otworzyła oczy i zwiesiła się na gałęzi głową w dół. Ręce skrzyżowała na piersi
- Witaj Irthien, dawno się nie widziałyśmy - obdarzyła dziewczynę roziskrzonym spojrzeniem szkarłatnych tęczówek, nie dało się ukryć, że niedawno piła krew - A Adhara jak widzisz... Się zawiesiła - zachichotała wyginając się w stronę wilkołaka.

Przywódczyni Elfów

- No faktycznie dawno, dawno - powiedziała. Dzisiaj była w niesamowicie dobrym humorze. Popatrzyła sie na Ad i machnęła ręką - E tam! Może kiedyś się obudzi
Popatrzyła sie na Kali i zrobiła taką minę jakby chciała coś rozkminić.
- Ja też tak chcę - Powiedziała, złapała sie drzewa i powoli zaczęła się po nim wspinać. Usiadła obok Kali i tak samo jak ona powiesiła się na gałęzi, jednak jej ręce luźno sobie zwisały. Pomińmy fakt, że Ithien wyglądała jak głup.
- Przeszkadza Ci moja osoba? - zapytała ni z gruszki ni z pietruszki

Duch

- Może tak, a może nie. Jeśli nie to... - wykrzywiła wargi w ironicznym uśmiechu, myśląc o tym co może jej zrobić, bez żadnych konsekwencji!
Poruszyła się lekko słysząc zadana pytanie i spojrzała zdziwiona na wiszącą obok elfkę:
- Nie, oczywiście, że nie - odparła szybko - Skąd w ogóle przyszło ci to głowy?

Przywódczyni Elfów

Spojrzała na uśmieszek Kali. Wiedziała co to oznacza. Pacnęła się ręką w głowę.
- Po co miałabyś ponownie z nią walczyc o praktycznie byle co? - zapytała,
- A nie wiem. tak mi sie jakoś zapytało. Wolałam się upewnić. Wiesz, niektórym to przeszkadza, prawda? Ale cieszę się, że Tobie nie - powiedziała uśmiechając się - Co się z Tobą działo? Znaczy... Co porabiałaś?

Duch

- Ja z nią nie walczę - założyła ręce za głowę - Bo niby po co, skoro nie ma to dla mnie najmniejszego znaczenia? Owszem drażnię się z nią, irytuję, działam na nerwy, przyprawiam o rozstrój żołądka, ale nic poza tym - uśmiechnęła się ukazując równe ząbki....
- Co robiłam - przytknęła palec do ust teatralnym ruchem, udając, że nie może sobie przypomnieć - Byłam tu i tam. Spotkałam niedawno Letty. O właśnie! Widziałaś jej brzuszek? To będzie słodkie dziecko, tylko bez podtekstów - pogroziła Irthien palcem - A tak w ogóle to byłam przed chwilą na obiedzie.

Przywódczyni Elfów

Uniosła brwi.
- Czyli sprawia Ci to po prostu frajdę? - zapytała - Ech, drzecie się jak stare małżeństwo - zaśmiała się.
Zaczęła sobie przypominać czy widziała Letty.
- Nie nie widziałam jej ostatnio. W którym jest miesiącu? - kaszlnęła znacząco, gdy usłyszała o 'słodkim dziecku' - A co jadłaś? - ponownie walnęła się ręką w czoło. głupia, pomyślała o sobie - Chyba raczej nie muszę pytać co jadłaś

Duch

Zachichotała złośliwie - Tak, daje mi to czystą satysfakcję i nazywaj to sobie jak chcesz, byle nie wojną ras - pomyślała o Eline, tak dawno nie widziała tej likantropki, a szkoda.
Ściągnęła brwi:
- Nie jestem pewna... - zaczęła - Nie mogę określić miesiąca, ale skoro ciąża trwa u was 12 miesięcy, to był to 6, może 7. Ale podkreślam pewności nie mam - lekko huśtała się na gałęzi - I nie chcesz wiedzieć CO jadłam - uśmiechnęła się życzliwie, choć nie mogła się powstrzymać przed oblizaniem warg.

Przywódczyni Elfów

- 12 miesięcy? pierwszy raz słyszę - powiedziała nieco zdziwiona i wzruszyła ramionami - No dobra dobra. A więc cóż jadłaś? - popatrzyła się na nią znacząco. Zgadujmy! Upolowała sobie jakąś nędzną duszyczkę czy może jakiegoś słodkiego zwierzaczka?

Duch

- Irthien - westchnęła cierpiętniczo - Nie uważam, żeby był to odpowiedni temat do rozmowy, zwłaszcza w tak... Wyszukanym, to dobre słowo, wyszukanym towarzystwie. - znów przechyliła się by spojrzeć na wilkołaka, korciło ją, żeby coś jej zrobić - Pytałaś co robiłam, więc odpowiedziałam zgodnie z prawdą - kontynuowała - Ostatnie dni spędziłam w Phoenix na polowaniu - wyrzuciła z siebie zamykając oczy - I nie wiem gdzie bawiłaś Ty przez cały ten czas... Opowiadaj.

Przywódczyni Elfów

Także spojrzała na Adharę i machnęła ręką.
- E tam. Wszyscy to tacy sami swoi - powiedziała i klasnęła w dłonie - EEE... Nic ciekawego. Siedziałam tu i tam, łaziłam gdzie popadło i ogólnie niesamowicie się nudziłam. Nic kreatywnego. Ja w porównaniu do Ciebie nigdzie nie jeździłam. Mimo, ze bym chciała, ale kto by tam miał czas.

Duch

- Ty i nuda?- spojrzała na elfkę zdziwiona zamierając w oznace niedowierzania - To się wydaje niemożliwe - pamiętała, że dziewczyna ma talent do wplątywania się w kłopoty i różne dziwne sytuacje - I chyba nie powiesz mi, że nigdy nie przebywałaś poza Królestwem?

Przywódczyni Elfów

- No... Może trochę przesadziłam. Nudziłam się... gdy... spałam - tak! To była trafna odpowiedź - Matko! Ja się nie mogę nudzić! Nawet gdy śpie to się nie nudzę. Nawet moje sny są pełne akcji - krzyknęła z niedowierzaniem. Sama nie wierzyła, że to powiedziała... Znaczy to z nudą - Byłam poza królestwem. Kiedyś mieszkałam we Włoszech. A tak to tylko tyle.