Na krawężniku.

Przywódczyni Elfów

Prychnęła oburzona.
- Z czego się śmiejesz? - zapytała i sama też cicho się zaśmiała. Nie wiedziała z czego, ale jednak - Czyli nie myślę głośno? - wyszczerzyła ząbki. W końcu cos nie działo się tylko przez nią! Jupiii!

Wampir

Uśmiechnął się szeroko.
- Nie, nie myślisz głośno - odpowiedział i nagle zamarł - ale tutejsze typki myślą bardzo głośno - mruknął odwracając się w stronę kroków niedosłyszalnych dla elfki - wiesz, że nie powinnaś tutaj przebywać? To nie jest zbyt urocze miejsce.

Przywódczyni Elfów

Uśmiechnęła się wesoło.
- Domyśliłam się, że tak myślą - skrzywiła się nieco - właściwie nigdy nie widziałam tutaj takich ludzi. Jeśli to w ogóle ludzie. Ale widzisz w każdym miejscu jest jakiś urok - oczywiście powalała optymizmem.

Wampir

Spojrzał na dziewczynę z mieszaniną szoku i rozbawienia.
- Ty.. nie wiesz co Ci tu grozi, prawda? - prychnął i zaczął się dokładniej rozglądać
Gdzieś w oddali majaczyła się jakaś postać niewidoczna dla Irthien jednak dzieliło ich z 10 minut drogi.

Przywódczyni Elfów

Zamrugała niewinnie oczętami.
- Tak się składa, że wiem co mi grozi. Nie myśl sobie, że jestem taka głupie - podniosła spiczasty nosek do góry. Zaczęła sie wpatrywać w ten sam punkt co patrzył chłopak - co tam widzisz? - zapytała nadal próbując coś zobaczyć.

Wampir

Prychnął pogardliwie.
- Gdybyś była mądrzejsza to już byś zwiewała stąd gdzie pieprz rośnie. - zaśmiał się nie spuszczając oka z postaci - Nie jesteśmy sami, ktoś jest tam daleko, ale to jeszcze za wcześnie na twoje oczy - odpowiedział uśmiechając się chytrze

Przywódczyni Elfów

Prychnęła i niemal zrobiła się czerwona ze złości.
- Uważasz, że jestem głupia? W ogóle wiesz kim jestem? - zapytała z oburzeniem, jednak chwilę później znowu wpatrywała się w to miejsce - a kto tam mniej więcej jest? Człowiek jakiś?

Wampir

Powstrzymał wybuchnięcie śmiechem.
- Przywódczyni Elfów? - upewnił się zagryzając wargi żeby nie zauważyła jego uśmiechu - Ja jestem wampirem. - powiedział pokazując swoje wampirze kły
Spojrzał ponownie na tego kogoś w oddali i przymrużył oczy.
- Chyba człowiek, jest jakieś 20 minut stąd. - odpowiedział na zadane pytanie

Przywódczyni Elfów

Przymrużyła nieco oczy co miało oznaczać lekkie zirytowanie.
- Widzisz, nie dokładnie o to mi chodziło. Chodziło mi o to, że nazywam się Irthien i mnie nie znasz, więc nie oceniaj książki po okładce - pacnęła się w głowę - Zauważyłam, że jesteś wampirem - uniosła brew...

Wampir

Przekrzywił lekko głowę.
- Potrafię czytać w myślach, znam cię lepiej niż myślisz. - mruknął pod nosem drapiąc się po głowie, spojrzał ponownie na postać i westchnął - słuchaj, ja idę zapolować, jestem strasznie głodny. Poczekaj tu z 5 minut, zaraz wrócę, dobra? - zapytał i oddalił się w wampirzym tempie