Na krawężniku.

Wampir

Musiał zapolować, był już głodny, dawno nie jadł. Wskoczył na dach jednego z budynków z którego dobrze można było zaobserwować co się działo na ulicy. Zobaczył, że na krawężniku znowu ktoś siedział, a po węchu rozpoznał, że to po raz kolejny ktoś z Lihtium. Nie miał zamiaru przeszkadzać w rozmyślaniach owej osóbki, dopóki zza rogu nie wyszła grupka ludzi, która z daleka nie wyglądała na przyjemnych. Tutejsi gangsterzy pomyślał widząc jak kilku z nich trzyma pałki od baseballu.

Przywódczyni Elfów

Siedziała sobie tak na krawężniku i bawiła się listkami, które leżały na ziemi. Nagle coś usłyszała co za przyjaźnie nie brzmiało. Obróciła powoli głowę i zauważyła jakichś typków, którzy ciekawie nie wyglądali. Wstała bardzo powoli, a gdy już była mniej więcej w pionie zaczęła biec. Uciekała. Miała nadzieję, że ci ludzie jeszcze jej nie zauważyli.

Wampir

Gdyby ta osóbka nie była z Lihtium to zapewne dalej by obserwował, ale on jednak zeskoczył z budynku dezorientując grupkę chłopaków. Najpierw nie wiedzieli co się dzieje jednak zauważając swoją przewagę liczebną, zaczęli go wyśmiewać i podeszli do niego wymachując pałkami. James uniósł brwi uśmiechając się drwiąco, gdyby tylko wiedzieli kim on jest.
- Nie podchodźcie bliżej, bo zginiecie - powiedział chłodno, jednak wiedział, że banda zignoruje jego ostrzeżenie.

Przywódczyni Elfów

Nagle przed jej drogą wyrósł jakiś chłopak. Wiedziała kto to jest. Wtedy, gdy Jade zmieniła się w wampira on był.
- Ty?! - krzyknęła a potem z przerażenia schowała się za jego plecami. Wiedziała, że chłopak da sobie z tymi osobami radę. Przecież był wampirem, prawda?

Wampir

Poczuł, że dziewczyna staje za nim trzęsąc się ze strachu. Obrócił lekko głowę.
- Odsuń się dwa metry i zamknij oczy, to nie będzie miły widok, a zwłaszcza dla elfa - powiedział szeptem tak, że banda nie mogła go usłyszeć

Przywódczyni Elfów

Zrobiła to co kazał chłopak. Odsunęła się, zamknęła oczy i dodatkowo podkuliła nogi i zwinęła się na środku ulicy w kłębek.
- O jejcia - zaczęła panikować - poleje się krew. Ja nie chcę. Zostaw ich! Proszę! - krzyknęła. Nie chciała by ktoś kogoś skrzywdził.

Wampir

Prychnął rozjuszony.
- Chcesz żeby ciebie zgwałcili, pobili i zabili? Czytam w myślach więc wiem co im chodzi po głowie. - zapytał ironicznie - Nie ma sprawy już ich zostawiam, tylko powiedz kiedy mam odejść! - był wkurzony, że dziewczyna nie chce dać mu się nasycić!
Banda zbliżała się coraz bardziej, a po ich głowie chodziły coraz to mroczniejsze i okrutniejsze rzeczy.

Przywódczyni Elfów

- Rób co chcesz! Ale potem wiedz, że będziesz miał mnie na sumieniu jeśli dostane jakiejś choroby psychicznej. Już mam dość! Na każdym kroku ktoś się zabija - wstała i wyprostowała się jak struna. Podniosła nieco spiczasty nosek do góry i założyła ręce na piersi.

Wampir

Przez chwilę nie wiedział co zrobić, ale w końcu podszedł do lidera - przynajmniej na niego wyglądał. Wyrwał bu pałkę i przełamał na pół odpychając go na 5 metrów w tył. Wszyscy byli przerażeni i odbiegli w popłochu, a owy facet leżał nadal na ulicy.
- Będzie żył, jest tylko nieprzytomny. - mruknął do elfki słysząc bicie serca
Odwrócił się i podszedł do niej.
- Zadowolona? - zapytał nawet nie starając się ukryć złości wymalowanej na jego twarzy

Przywódczyni Elfów

Zamknęła oczy, gdy ten walnął faceta z kija.
- Owszem jestem zadowolona, aczkolwiek mogło by być lepiej - podniosła nos jeszcze wyżej do góry. Widać chłopak strasznie szybko się denerwował. A przecież nie było o co.

Wampir

Zamknął oczy i wziął kilka wdechów żeby się uspokoić?
- Lepiej? - zapytał, a w jego głosie ironia - Jak ty sobie to wyobrażasz?
Był zdziwiony, że można było zrobić to jeszcze delikatniej. Nie wiedział o co chodzi tej dziewczynie.
- Jestem zły, bo jestem głodny - mruknął otwierając oczy

Przywódczyni Elfów

Chrząknęła głośno.
- Z łaski swojej może byś tak nie czytał w moich myślach, he? - popatrzyła się na niego znacząco. Nie lubiła gdy ktoś szperał w jej umyśle. Zero prywatności. A właściwie na każdym kroku znalazła by się osoba, która czyta w myślach.
- Trzeba było coś zjeść - zrobiła poważną minę, a potem się zaśmiała.

Wampir

Przekrzywił lekko głowę rozbawiony Nie próbuj nigdy zrozumieć kobiet przeszło mu przez myśl.
- Staram się, ale blokowanie czyiś myśli to naprawdę trudne zadanie - odparł rozglądając się - Właśnie mam zamiar coś zjeść, ale nie jestem pewien jak to wytrzymasz.

Przywódczyni Elfów

Pacnęła się w głowę. Przecież już nie raz ktoś jej mówił, że ma strasznie głośne myśli.
- A może to moja wina? - zaczęła masować się po skroniach i próbowała sama swoje myśli zablokować. Kiedyś ktoś jej to uczył, ale właściwie nie pamiętała jak to się robi - Przecież Ci mówiłam, że będziesz miał mnie na sumieniu. To za mało?

Wampir

Parsknął śmiechem. Ona chyba sama nie wiedziała jak jest zabawna.
- Nie to nie jest twoja wina, ja po prostu jeszcze nie udoskonaliłem swojej mocy aby dostatecznie dobrze zablokować czyjeś myśli - powiedział z uśmiechem