Wyspa na środku morza

Przywódczyni Wampirów

Uśmiechnęła się.
- Jak już kiedyś mówiłam, nie próbuj mnie zrozumieć. - puściła mu oczko. Podeszła do krawędzi. Spojrzała na dół i zobaczyła jeziorko. Trochę wody dobrze mi zrobi..
- Raz, Dwa.. - zerknęła na chłopaka. - Trzy. - skoczyła na dół. Leciała bardzo krótko. Zaledwie po kilku sekundach zanurzyła się w wodzie.

Wampir

Skoczył gdy tylko Jade skończyła odliczanie. Z klifu skakało się lepiej, ale jak to mówią "Lepszy rydz niż nic". W końcu, po jakże długim locie zanurzył się po raz kolejny mocząc swoje ubranie. Wypłynął na powierzchnie i odgarnął włosy, które zasłaniały mu oczy i rozejrzał się w poszukiwaniu blondyny.

Przywódczyni Wampirów

Wynurzyła się z wody i rozejrzała się dookoła. Jej wzrok zatrzymał się na głowie Jamesa odwróconej do niej tyłem. Podpłynęła do niego i zasłoniła mu oczy rękoma.
- Zgadnij kto to? - zapytała uśmiechając się.

Wampir

Stłumił w sobie śmiech i przybrał zaskoczony ton.
- Kto mi mógł zasłonić oczy na bezludnej wyspie gdzie jestem tylko z Jade? - zapytał zdumiony i odwrócił się - Jade? Jak to możliwe? - nie wytrzymał dłużej i wybuchnął śmiechem

Przywódczyni Wampirów

Uśmiechnęła się szerzej.
- Skąd wiedziałeś? - zapytała udając niedowierzanie. - Przecież tak cicho płynęłam... Czyżby sprawił to mój charakterystyczny głos? - zachichotała. - Kolejny raz wygrałeś.. - powiedziała ze zrezygnowaniem.

Wampir

Udał, że myśli.
- Hm.. załóżmy, że dlatego, że czytam w myślach i jesteśmy tu sami - zaśmiał się i zmierzwił włosy
Zaczął wychodzić z wody.

Przywódczyni Wampirów

- No i to jest nie fair. - No i fajnie. Nadeszła chwila grozy.. Jade wyszła z wody i usiadła na kamieniu. Słońce mocno prażyło. Jej skóra błyszczała pod jego wpływem. Wampirzyca wzieła kilka oddechów, żeby się uspokoić. Zamknęła oczy i podparła się na łokciach.

Wampir

Usiadł na kamieniu obok Jade. Zmarszczył brwi widząc, że jest zdenerwowana chociaż nie miał pojęcia czym.
- Ej, co jest? - zapytał cicho przyglądając jej się badawczo
Odkąd się poznali jeszcze nigdy się tak nie zachowywała.

Przywódczyni Wampirów

Spojrzała na niego. Żołądek jej się skurczył. Była bardzo zdenerwowana. Nie wiedziała co mu powiedzieć.
- No bo widzisz.. - wzięła głęboki wdech i usiadła wygodniej. Spojrzała na wodospad. - Nie wiem jak ci to powiedzieć... - pokręciła głową.

Wampir

Zaśmiał się cicho.
- Powiedz normalnie, prosto z mostu. Jakoś to przeżyję, nie? - nie wiedział o co jej chodzi, bo jakby zablokowała swoje myśli
Przyjrzał jej się uważnie. Ona naprawdę się denerwowała, a minę miała tak poważną, że zaczął się niepokoić.

Przywódczyni Wampirów

Przypomniała jej się rozmowa z Rosie. W końcu obiecała jej, że mu to powie. Zacisnęła mocno powieki.
- Może będę tego kiedyś żałować.. Ale.. - spojrzała na niego. Zakochałam się...

Wampir

Najpierw otworzył szeroko oczy, a potem usta. Takiego obrotu sprawy się nie spodziewał. Zamrugał szybko. Mówiąc, że był zdziwiony to mało. Był w wielkim szoku.
- Wow.. no tym to mnie zastrzeliłaś - powiedział szczerze - A w kim, jeśli można spytać?

Przywódczyni Wampirów

Spojrzała na niego i prawie zaczęła się śmiać. Gdyby nie była tak zdenerwowana pewnie by to zrobiła.
- Spróbuj zgadnąć.. - wzruszyła ramionami. Najbardziej bała się reakcji Jamesa.

Wampir

Wypuścił powietrze ze świstem.
- A wiem, jak nie wiem. - powiedział - Może.. może ten barman z Upadłego Anioła? - spojrzał na nią pytająco
Nie miał pojęcia w kim, nie znał tu zbyt wielu facetów, a barani czy kelnerzy często byli obiektami westchnień wielu dziewczyn. Po za tym, to on jako pierwszy przyszedł mu na myśl.

Przywódczyni Wampirów

Spojrzała na niego. Odetchnęła głęboko.
- Z tym kimś spędzam dużo czasu. Bardzo go lubię i w ogóle.. - zdobyła się na lekko uśmiech. - Ostatnio popłynął ze mną na baranach na bezludną wyspę...