Klif

Przywódca Wilkołaków

- Chyba jeszcze nieraz będziemy skakać z tego klifu. - uśmiechnął się w swój charakterystyczny sposób. - Czy ja wiem czy troska? Po prostu będąc likantropem i przebywając w podobnym towarzystwie, zatracam normalne granice dla innych ras. Wiesz, mam wysoki próg obrażeń i bólu czy choćby marznięcia. - powiedział, podpływając jeszcze bliżej, po czym wślizgnął się na kamień obok Letty. Teraz przynajmniej był pewny, że dziewczyna nie zmarznie, siedząc tak blisko niego. - Chyba tak, ale nie do samego dna. Ciśnienie jest za wysokie.

Królowa Ciemności

- Och, ale elfy przecież nie są z porcelany! - prychnęła, wyciskając wodę z włosów. Odrzuciła kosmyki na bok i spojrzała na Williama. Musiała przyznać, że bardzo interesująco wyglądał w mokrych ciuchach. Gdy wciągnął się na kamień, poczuła niewyobrażalne ciepło. - Will... Dlaczego masz taką ciepłą skórę? Nie mówię, że jest zła, czasem, tak jak w tej chwili, bardzo pożyteczna. Jednak to dość dziwne...

Przywódca Wilkołaków

- W porównaniu w wilkołakami? Raczej tak. - skomentował jej stwierdzenie o elfach. Jego skóra już była sucha, ubrania też powoli dochodziły do pierwotnego stanu.
- Nie mam pojęcia, dlaczego tak jest, mimo że to dziwne. Chociaż w sumie głupio byłoby, gdyby takie groźne i niezwyciężone wilkołaki marzły, prawda? To chyba element przystosowania do naszego trybu życia. Wiesz, śpimy w lasach, biegamy, gdy pada... A dlaczego masz spiczaste uszy?

Królowa Ciemności

Wzruszyła ramionami, patrząc jak jego ubrania i skóra szybko wyschła.
- Nas też musiał czymś Bóg pokarać, nie uważasz? - zaśmiała się - Każda z istot jest jakaś krwiożercza. Ma swoje właściwości, upodobania. Jak nie krew, to spanie na dworze lub owijanie sobie mężczyzn wokół palca. Czarodziei obdarował sumieniem, a nas? Uszami. Zapewne, to musiało być bardzo złośliwe z jego strony. - uniosła nogi, tak aby nie znajdowały się już w wodzie. Spojrzała na skały. Musiała przyznać, że wysokość naprawdę mroziła krew w żyłach. - To co? Wspinamy się?

Przywódca Wilkołaków

Zaśmiał się, słysząc jej słowa.
- Naprawdę myślisz, że Bóg się na nas wszystkich mści? - zapytał nagle. Nie do końca był pewny, czy Letty zna jego sceptyczne podejście do całej sfery sacrum.
- Bo w sumie wampiry i wilkołaki nie powinny mieć prawa bytu, jako mordercy niewinnych i w ogóle. - prawie zacytował słowa pewnej osoby, której nie darzył szacunkiem, jednak powiedział to zupełnie z innym wydźwiękiem. - Uszy to jeszcze nie takie przekleństwo... - mruknął, po czym zerknął na klif.
- Nie chcesz wpierw trochę wyschnąć? Wtedy będzie się łatwiej wchodziło, mokre ubrania ważą tonę.

Królowa Ciemności

Wzruszyła ramionami.
- A bo ja wiem, co on tam sobie życzy. Po prostu to chyba jedyny sposób, jak to wytłumaczyć. "a wszystko co stworzył, kochał" Ups, sprzeczne zeznania - spojrzała na niego, zadzierając głowę w górę. Ach, ten wzrost. - dobry pomysł z wyschnięciem. To niesprawiedliwe, Tobie wystarczyło zaledwie kilka minut!

Przywódca Wilkołaków

- Jak to mówią? "Bóg stworzył człowieka, bo znudził się małpą. Dalszych eksperymentów zaprzestał." - mruknął. Ten cały Bóg, w którego wierzyli wszyscy dookoła oprócz niego, wydawał się być strasznie kapryśny.
- Wybacz, jakieś plusy muszę mieć. - zaśmiał się. - Ale siedząc tak blisko na pewno szybko wyschniesz. - dodał, przysuwając się do niej minimalnie.

Królowa Ciemności

- A człowiek stworzył pozostałe istoty, bo uznał, że życie stało się nudne. Bo ileż można żyć w monotonii? To musi być okrutne. - dodała ciszej - Szara rzeczywistość i świetny klif. Och, Will mówisz tak jakbyś składał się z samych wad! - jęknęła, spoglądając mu w oczy. Przecież ta orzechowa głębia nie mogła być chodzącym złem! Gdy przysunął się do niej bliżej, przyszedł jej dziwny pomysł do głowy. "osobista suszarka" Cudem powstrzymała się od wybuchnięcia śmiechem. - Myślisz, że damy radę się tam wspiąć?

Przywódca Wilkołaków

- Całe życie jest monotonią. Pasmem powtarzających się cyklicznie zdarzeń. "Nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy. Z tej przyczyny zrodziliśmy się bez wprawy i pomrzemy bez rutyny." Znowu sprzeczna wersja. I komu wierzyć? - prychnął. - A może się składam z wad? Może udaję kogoś, kim nie jestem? Może tylko zachowują pozory? Nigdy nie możesz być pewna. - stwierdził, wpatrując się w fale obijające się o kamień, na którym siedzieli. Po chwili spojrzał na klif.
- A mamy wyjście? - zapytał z błyskiem w oku. - Musimy dać radę.

Królowa Ciemności

Spojrzała na niego z błyskiem w oku.
- A może warto przestać filozofować? - spytała śmiejąc się cicho. Przypadkiem dotknęła swoim ramieniem jego skóry. Syknęła, odsuwając się od niego. Ciepło jakie przeszło po jej ciele było nie do opisania. Chciała podciągnąć to już pod oparzenie, jednak przestała dramatyzować. Spojrzała na niego - Plus jak plus... - westchnęła - zawsze możemy popłynąć na brzeg morza.

Przywódca Wilkołaków

Wzruszył ramionami, nie mogąc ukryć uśmiechu.
- Jak chcesz. Na liście moich życiowych przyjemności takie twórcze rozmowy zajmują dość wysokie miejsce. Choć w ścisłej czołówce raczej się nie znajdują. - powiedział bez zbędnych emocji. Jego uśmiech zmalał, gdy Letty syknęła, po raz kolejny mając kontakt z jego skórą.
- Plus dla mnie, ale tylko dla mnie. Całkowicie odcina mnie od kontaktów z "normalnymi" istotami. - mruknął.
- Świetny pomysł. Wskoczmy do morza i czekajmy, aż ktoś nas wyłowi. - zaśmiał się.

Królowa Ciemności

Spojrzała na niego zaciekawiona.
- Więc jakie znajdują się w owej ścisłej czwórce, Will? - stanęła na kamieniu, próbując oszacować trudność drogi na szczyt. Odwróciła się do niego przodem, czekając na odpowiedź. - I uważasz to za plus? - szepnęła jakby do siebie. Wystarczył lekki dotyk, a czuło się bunt skóry. - Och, Will! Przecież opodal jest zatoka, przystań, zwał jak zwał. Może 5 - 7 km trzeba by było przepłynąć, jednak droga na górę wcale tak źle nie wygląda.

Przywódca Wilkołaków

- Wiesz, czołówka często się zmienia. Może mam trochę inne upodobania niż Ty, ale częściowo chyba się pokrywają. Co dokładnie znajduje się na owej liście, zostaje moją tajemnicą. Albo co najmniej tematem na rozmowę w innych okolicznościach. - stwierdził, po czym nie czekając na odpowiedź, skoczył i chwycił się skały.
- Plus ujemny, jak już. - prychnął rozbawiony. - Osobiście, wolę się wspinać. Idziesz?

Królowa Ciemności

Obiecała sobie, że znajdzie jakieś rozwiązanie. Na pewno odwiedzi bibliotekę. Poszuka, sprawdzi.
- Och, dobrze - niechętnie się zgodziła na przełożenie rozmowy. Tak urwał temat, co akurat Letty uważała za karygodne! Przecież to jest zabijanie jej ciekawości! Morderrrca Sama dziwiła się, jakie ma myśli, cicho się zaśmiała, idąc w ślady za Williamem. Podciągnęła się. Jeszcze wilgotne ubrania nie stanowiły żadnego problemu. Teraz zaczęła się zastanawiać, czy da radę się tam wspiąć. Spojrzała na Willa, och, tak. On na pewno nie będzie miał problemu. Postawiła stopę na wystającym fragmencie skały i ponownie się podciągnęła.

Przywódca Wilkołaków

Wiedział, że Letty łatwo nie odpuści. Ale to chyba dobra cecha. Tak myślał. Obejrzał się przez ramię, obserwując poczynania elficy. Poczekał chwilę, aż się zrównają.
- Idź pierwsza. Najwyżej będę próbował Cię złapać. - zaśmiał się, jednocześnie zastanawiając się, jak dobrze potrafi się wspinać elfia rasa. I o czym myśli przedstawicielka owej rasy. I ogółem myślał o wielu rzeczach jednocześnie.